OPIS MERYTORYCZNY PROGRAMU – EDU 4XXL-MULTIMEDIA
PROGRAM DO DIAGNOZY I KONSTRUKCJI INDYWIDUALNYCH PROGRAMÓW EDUKACYJNO – TERAPEUTYCZNYCH
Zakres funkcji programu:
Tworzenie bazy danych o dziecku z możliwością zapisu dużej ilości diagnoz i programów terapeutycznych oraz z możliwością zapisu dodatkowych informacji.
Tworzenie pełnej dokumentacji diagnostycznej w tym:
- dotyczącej skali rozwoju
- skali zachowań
- zaburzeń sensorycznych oraz podsumowania wyników diagnozy w formie liczbowej oraz pisemnej
Tworzenie indywidualnych programów edukacyjno-terapeutycznych z baza kilkuset konspektów.
Baza wiedzy – możliwość tworzenia własnych propozycji ćwiczeń i zapisywanie ich w programie.
Tworzenie pomocy dydaktycznych – do własnych konspektów.
Funkcja dotycząca diagnozy zawiera:
- Wprowadzanie wyników Profilu Psychoedukacyjnego i automatyczne zapisanie ich na arkuszach w drukach zbiorczych od 1 do 10.
- Podsumowanie wszystkich naniesionych wyników na arkuszu zbiorczym w druku 11.
- Automatyczne obliczanie wartości współczynnika ilorazu rozwoju oraz wykreślanie wszystkich linii określających rozwój dziecka w tym: wiek biologiczny, średnia wieku rozwojowego oraz sfery najbliższego rozwoju.
- Liczbowe podsumowanie wyników diagnozy w skali rozwoju z określeniem opóźnień parcjalnych w 7 sferach oraz określeniem wieku rozwojowego w tych sferach.
- Automatyczne podsumowanie pisemne wyników diagnozy z możliwością edytowania własnych spostrzeżeń i wskazań do terapii.
- Rozszerzenie diagnozy o szczegółową informację dotyczącą reakcji na bodźce i topografie rożnych zaburzeń sensorycznych z ich charakterystyką.
Funkcja dotycząca konstrukcji indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego zawiera:
- Druki z podziałem na poszczególne sfery. Każdy z druków może wypełnić się automatycznie i podać na podstawie przygotowanej diagnozy wskazania ogólne i szczegółowe do terapii.
- Program wygeneruje propozycje metod i form terapii z możliwością wydrukowania wybranych pomocy dydaktycznych.
- Istnieje możliwość wygenerowania i wydrukowania treści ćwiczeń, które będą pomocne w realizacji indywidualnego programu terapeutycznego.
- Bazę wiedzy – w której można wpisać własne propozycje ćwiczeń do poszczególnych zaburzeń i opóźnień.
Obsługa programu:
Struktura programu
Ogólne menu zawiera podstawowe informacje dla użytkownika:
- Autorzy programu
- Wymagania sprzętowe
- Ogólna charakterystyka programu
- Licencje z określeniem zasad użytkowania oprogramowania
Rejestracja programu – Program wymaga rejestracji, aby skorzystać z jego funkcji.
Wejście do programu – zawiera
- Dane dziecka
- Diagnozę
- IPET (indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny)
- Baza wiedzy (ok. 1200 konspektów docelowo do 2500)
- Zapis i odczyt dokumentacji w komputerze (archiwizacja danych)
- Ewaluację terapii (odczyt obecnej diagnozy i porównanie z diagnozą ubiegłoroczną
Dane dziecka – baza danych dotyczy podstawowych i rozszerzonych informacji o dziecku. Do bazy można wpisać wiele diagnoz oraz indywidualnych programów, które dotyczą konkretnych dzieci.
Zapis i odczyt danych – dane należy zapisać w programie służy do tego przycisk – zapis.
Po zapisaniu zostaną one zarchiwizowane. Kiedy chcemy dane ponownie pozyskać zaznaczamy odczyt i wybieramy odpowiedni plik z bazy pacjentów. Wówczas wybrane dane okażą się ponownie w programie.
Diagnoza dziecka według Profilu Psychoedukacyjnego – po wpisaniu wieku podświetlane są do wykonania tylko te zadania, które zgodnie z normą dziecko powinno wykonać. Jeśli diagnosta zada dziecku trudniejsze procedury, a dziecko ich nie wykona program zablokuje możliwość dalszej oceny. Zapobiegnie to błędom diagnostycznym.
Specyfika diagnozowania – możemy wybrać kilka sposobów diagnozowania. Wykonując procedury w kolejności zadań testowych lub posługując się sferami.
Dokumentacja diagnostyczna dostępna jest w programie z możliwością automatycznego wypełniania po wpisaniu wyników badania.
Rodzaje dokumentów diagnostycznych, które zawiera program:
- Podstawowe dane dziecka
- Druki wyników obszaru rozwoju
- Wykres wyników obszaru rozwoju
- Druk wyników obszaru zachowań
- Druki arkuszy zbiorczych od 1 do 10
- Druk nr 11 – arkusza zbiorczego.
- Druk oceny reakcji na bodźce – uzupełnienie skali zachowań.
- Podsumowanie wyników diagnozy.
- Sprawozdanie pisemne z diagnozy.
Skala rozwoju – wykres oceny rozwoju w 7 sferach z podaniem następujących informacji o dziecku:
- Współczynnika ilorazu rozwoju
- Linii wieku biologicznego
- Sfery najbliższego rozwoju
- Deficytów parcjalnych w następujących sferach: naśladownictwo, percepcja, motoryka mala i motoryka duża, koordynacja wzrokowo-ruchowa, czynności poznawcze, mowa czynna
Druki arkuszy zbiorczych od 1 do 10 po wpisaniu wyników z diagnozy wypełniają się automatycznie.
Druk nr 11– arkusz zbiorczy wszystkich ocen- po wpisaniu wyników z diagnozy wypełnia się automatycznie.
Ocena skali zachowań: zawiera wyniki z 4 sfer w tym:
- reakcji na bodźce
- zabawy i zainteresowania przedmiotami
- nawiązywanie kontaktów i reakcji emocjonalnych
- mowa
Ocena reakcji na bodźce w tym szczegółowa ocena zaburzeń sensorycznych w tym takich reakcji jak: nadwrażliwość, niedowrażliwość, biały szum.
Ocena dotyczy zmysłów; dotyku, zmysłu przedsionkowego, słuchu, wzroku, węchu, smaku. W diagnozie terapeuta zaznacza nie tylko poziom deficytu, ale i jego rodzaj.
Charakterystyka specyficznych zaburzeń sensorycznych. Osoby rozpoczynające diagnozę mogą skorzystać z dokładnego wyjaśnienia charakterystycznych cech zaburzeń sensorycznych. Podgląd opisu zaburzeń umożliwia podjecie właściwych decyzji podczas sumowania wyników diagnozy w skali zachowań.
Podsumowanie liczbowe wyników diagnozy. Druk zawiera podsumowanie wszystkich wyników. Po wpisaniu wyników z diagnozy do programu dane wprowadzają się automatycznie.
Podsumowanie opisowe wyników diagnozy. Program automatycznie generuje opis diagnozy z podsumowaniem ile zadań w danej sferze dziecko zrobiło – jakie wyniki otrzymało i na jakim poziomie funkcjonuje w danej sferze. W programie szczegółowy opis generuje się automatycznie.
Przykład opisu – program przygotuje pisemna informacje na temat poziomu funkcjonowania dziecka z podaniem szczegółowych wyników ile zadań zostało ocenionych, jako zaliczone, ile zadań było obiecujących i ilu zadań dziecko nie zaliczyło.
Możliwość edycji własnych spostrzeżeń oraz wskazań do terapii na podstawie sporządzonej diagnozy z wyszczególnieniem sfery, która wypadła najlepiej i najsłabiej.
Napisanie wskazań do terapii, jeśli rozwój w skali rozwoju jest opóźniony a w skali zachowań występują deficyty – zaburzenia. W przypadku opóźnienia rozwoju dziecka w skali rozwoju istnieje możliwość zaproponowania ogólnych i szczegółowych wskazań do terapii.
Zapisywanie i drukowanie -wszystkie wyniki diagnozy ze szczegółowym opisem, można zapisać w programie oraz wydrukować.
Baza konspektów do wykorzystania zależnie od występujących deficytów.
W bazie znajduje się około 1200 konspektów. Oprócz tego każdy terapeuta może napisać własny konspekt pomocny w terapii i umieścić go w oprogramowaniu.
Pomoce dydaktyczne – program zawiera przygotowane do niektórych konspektów pomoce dydaktyczne. Ilość pomocy będzie rosła i sukcesywnie użytkownicy będą je otrzymywać, aż do momentu naniesienia wszystkich zaplanowanych materiałów.
Własne pomoce dydaktyczne – użytkownicy oprogramowania mogą również tworzyć własne pomoce dydaktyczne i zapisywać je w komputerze do wcześniej przygotowanych konspektów lub do własnych konspektów.
Jakie pomoce mogą być zapisane w oprogramowaniu?
Wszystkie Państwa graficzne materiały muszą być zapisane w plikach JPG lub PNG – najlepiej jeśli układ kartki pomocy dydaktycznych jest w pozycjipoziomej wówczas pomoce zostaną wkomponowane w ekran programu. Bez problemu materiały można wydrukować i wykorzystywać do realizowanych zajęć.
Gdzie umieszczone są POMOCE?
Pomoce umieszczone są w BAZIE WIEDZY- w poszczególnych konspektach do których wchodzimy z pozycji poszczególnych procedur testu (w procedurach ukryto przykłady ćwiczeń terapeutycznych).
Jak umieścić materiały graficzne – w naszych konspektach?
Należy:
Wcześniej przygotować pliki JPG lub PNG i umieścić je w specjalnym folderze – POMOCE.
Jak to zrobić?
Można zamienić zdjęcia lub inne materiały w dowolnym programie graficznym dostępnym w Państwa komputerze.
Następnie wejść w funkcje WCZYTAJ – POMOCE i przenieść przygotowane wcześniej materiały.
Otworzyć konspekt – DODAJ POMOCE – zostaną one wówczas zminimalizowane i umieszczone na ekranie, kiedy najedziemy na lupkę- powiększa się, można obejrzeć obraz i go powiększyć.
ZAPISYWANIE I WCZYTYWANIE – POMOCY DYDAKTYCZNYCH
Przygotowane pomoce dydaktyczne należy zapisać w programie z wyszczególnieniem numeru zadania. Jeśli będą to Państwa materiały, to zawsze należy je najpierw wczytać, a następnie z nich korzystać. Niezapisane materiały nie pojawia się w programie. Również materiały niewczytane nie będą widoczne i nie będziemy mogli z nich skorzystać.
Podczas przygotowywania dokumentacji diagnostycznej brakowało nam możliwości specyficznych opisów niemieszczących się w przedstawionych ramach testu.
Stworzono taką możliwość – ZMIEŃ OPIS – funkcja ta jest szczególnie pomocna przy diagnostyce zaburzeń sensorycznych w skali zachowań. Należy wówczas zaznaczyć w lewym rogu dolnego okienka – OPIS WŁASNY – i opisać problem. Opis ten wygeneruje się wówczas w uzasadnieniu terapii w INDYWIDUALNYM PROGRAMIE TERAPEUTYCZNYM.
PORÓWNYWANIE DIAGNOZ – z poprzedniego roku.
Funkcja umożliwia porównywanie poprzednich diagnoz dziecka, oraz śledzenie postępów dziecka.